Het spanningsveld tussen spiritualiteit en online publiceren
“Wie zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt, vangt veel zon”, zei een vriendin tegen mij. Aanleiding waren de vele verschillende reacties op een artikel dat ik onlangs publiceerde. Wat ben ik bruin geworden in de dagen erna!
Als spiritueel ondernemer begeef ik me sinds kort meer in de openbaarheid. Ik werk aan mijn zichtbaarheid zodat ik in het woud van therapeuten, coaches en begeleiders te vinden ben voor diegenen die baat hebben bij mijn ondersteuning. Dat is, hoewel logisch op mijn levensweg, een hele stap.
Zo belandde ik op het mij nog onbekende pad van marketing. Een van de tips die ik daarbij kreeg is om over onderwerpen te publiceren en ook op die manier mijn uitgebreide kennis en ervaring te delen. Hierbij werd ik gewezen op het online platform Nieuwetijdskind.
Het was te verwachten dat er op mijn vorige artikel dat daarop gepubliceerd is, ‘waarom roken soms beter is dan mediteren’, veel reacties zouden komen.
Sommige reacties hebben mij in eerste instantie verbaasd en geraakt. Toppunt was een reactie van iemand die zonder het artikel helemaal gelezen te hebben, alleen op grond van de titel, de inhoud als belachelijk kwalificeerde. Daar snapte ik echt niets van. Interessant was om te merken dat ik zelf daardoor de neiging had om idem dito te reageren.
Ik heb me in eerste instantie serieus afgevraagd of ik wel verder wil gaan met online publiceren als de soms ongenuanceerde meningen mij om de oren vliegen. Ik heb me afgevraagd of ik wel wil dat er zo met mijn kennis en ervaring wordt omgegaan? Voor wie schrijf ik eigenlijk?
Ik werd nieuwsgierig naar hoe het komt dat er met name sterke meningen gepost worden onder (genuanceerde) artikelen. Ik ging op zoek en wat ik vond gaf mij een stuk meer helderheid.
Ten eerste begrijp ik uit onderzoek dat een onlineplatform sowieso sterke meningen stimuleert, zowel likes als dislikes. Dat is een sociologisch proces. Zeker op een online platform waar mensen met dezelfde interesse samenkomen. Lezers worden nog gelijkgezinder-en extremer doordat wat er gepubliceerd wordt vaak ook de gelijkgezindheid bevordert. De mening die men al heeft, wordt steeds bevestigd en daarmee versterkt. Groepsdiscussie werkt over het algemeen niet matigend maar juist polariserend. Men is het sneller met iets eens of oneens (1).
Ten tweede schakelen veel mensen onder invloed van heftige emoties over op een meer zwart-wit denkpatroon. Ergens rustig over nadenken is dan lastig. Als men bijvoorbeeld akelige beelden krijgt voorgeschoteld roept dat in het sympathisch zenuwstelsel een sterke angstreactie op. Een snelle reactie, bijvoorbeeld op facebook, is dan geplaatst voor je het weet (2).
De foto’s die de redactie bij mijn artikel koos, eentje van een brandende sigaret en een van een pakje sigaretten met de wettelijke waarschuwing, haken mijns inziens aan bij dit fenomeen. Ze roepen angst- en afkeerreacties op. (Na een opmerking van mij hierover is overigens de foto in de header van het artikel vervangen.)
Ten derde maakt het uiten van sterke meningen dat mensen met meer gematigde en genuanceerde opvattingen zich vaak niet in het onlinegesprek mengen waardoor het beeld van voor- en -tegen nog verder versterkt wordt. Ook dat is een bekend gegeven (3).
Ik snap wel dat als je als lezersplatform ‘reuring in de tent’ wil, dat een onderwerp dat discussie oproept een welkom gegeven is. Dit kun je door beeldgebruik ook nog eens extra beïnvloeden. Door de titel heb ik dat zelf mede uitgelokt. Het lijkt een conflicterend gegeven te bevatten namelijk dat roken beter zou zijn dan mediteren. De titel is inderdaad prikkelend bedoeld, om je als lezer wakker te schudden.
Resultaat op internet en met name op facebook is een discussie met overwegend sterke meningen en weinig dialoog.
Hoe verhoudt zich dat dan met mijn eigen ondernemersvisie over verbinding en empathie? Verbinding en empathie gaan meer over dialoog en wederzijdse erkenning van een ander perspectief. Niet in de eerste plaats over discussie en het versterken van tegenstellingen.
Als spiritueel ondernemer en auteur vind ik het een hele opgave om daar mee om te gaan. Ook energetisch, om dan dicht bij mezelf te blijven, goed gegrond en tegelijkertijd mee te bewegen in de deining die ontstaat. Te beseffen dat reacties een bepaald beeld geven en dat dit niet het totaalplaatje hoeft te zijn.
Achteraf heb ik uit ruim 2000 opgestoken duimen opgemaakt dat er veel mensen zijn die het artikel interessant vinden. Daar zitten ongetwijfeld ook lezers bij met een genuanceerde mening (of geen mening). Het is veel gelezen en voor een auteur is dát een dankbaar gegeven.
Kortom: ik blijf publiceren met het besef dat bovenstaande sociologische fenomenen een rol spelen op de achtergrond. Het is goed om me daar bewust van te zijn. Ik ben bovendien heel erg benieuwd of andere auteurs die online publiceren dit herkennen en hoe zij daar mee omgaan. Rechtstreekse patricia AT patricia-akkermans DOT com zijn welkom.
Patricia Akkermans- www.patricia-akkermans.com
Biografie: Patricia Akkermans is natuurgeneeskundig therapeut, coach en master in social work. In haar praktijk begeleidt zij hoog-sensitieve professionals in onderwijs en hulpverlening die worstelen met de balans tussen wat hen energie kost en wat hen energie geeft.
(1,2,3)Bronnen voor dit artikel: D. Kahneman, ons feilbare denken, thinking, fast and slow, 2011, E.R. Smith & D. Mackie, Social Psychology, 2000, C. Sunstein, the law of group polarization, 1999,