Door je angsten aan te kijken en te zien dat wat aan het licht wil komen een deel van jou is, kun je de strijd ermee opgeven.
Je bouwt kracht op door stap voor stap aan je angsten voorbij te gaan. Je wordt op de proef gesteld, nu kun je laten zien dat je vernieuwde kracht hebt. Het vertrouwen in jezelf stijgt daardoor en je gaat jezelf steeds meer waarderen met alles wie je bent. Dat wat je niet voor mogelijk had gehouden voordat je aan je reis begon, gebeurt.
Zo kan het dan gebeuren dat mensen na bijvoorbeeld een scheiding, zware ziekte, baanverlies of een burn-out uiteindelijk zeggen dat het goed is, dat ze er sterker en beter zijn uitgekomen. Je kent vast zulke verhalen.
Luister en kijk naar dit zeer toepasselijke fragment op de Vlaamse zender Canvas van een kort interview met Griet Op de Beeck (schrijfster van o.a. 'Kom hier dat ik u kus'.) over een tekst van Rainer Maria Rilke.
“Misschien zijn alle draken in onze levens eigenlijk prinsessen die alleen maar zitten te wachten op het moment waarop we eindelijk, mooi en moedig, in actie schieten. Misschien is datgene waar we bang voor zijn in zijn blootste essentie iets hulpeloos wat onze liefde zoekt.” Rainer Maria Rilke
Met een heerlijke Belgische tongval legt Griet beeldend uit waar deze tekst in haar optiek over gaat. het sluit naadloos aan op wat je zojuist gelezen hebt. Duur ongeveer 10 minuten, klik op de foto.
(fragment nog te zien tot eind maart)
Je bent rijp geworden voor heling en vervulling in deze fase van re-integratie, de laatste etappe van de cirkel.
Het waarderen van jezelf met alles erop en eraan heeft een diepe helende werking. Je bent gelouterd uit de strijd met je eigen schaduwzijden en angsten gekomen. Je bent sterker en evenwichtiger geworden. Je voelt je completer dan ooit. Je binnenkant en je buitenkant zijn met elkaar in overeenstemming.
Herken jij zo'n periode in jouw leven?
Hier een voorbeeld van een transformatieve periode uit mijn leven:
Tien jaar geleden heb ik een hele intense liefdesrelatie beeïndigd. Het voelde alsof ik een deel van mezelf moest amputeren om te kunnen overleven. Hoewel het me verscheurde, voelde ik diep van binnen dat de manier waarop ik in de relatie stond niet de goede manier was, dat ik zo nooit echt gelukkig kon zijn. Ik realiseerde me op een helder ogenblik dat alles wat ik de ander gaf aan liefde, aandacht en zachtheid, dat ik dat gaf omdat ik het eigenlijk zelf wilde ontvangen. Mijn liefde was zeker niet onvoorwaardelijk. Ik gaf om te ontvangen (of om te eisen) en ik was er behoorlijk grenzeloos in. Ik hield ook een rekening bij die de ander ooit moest vereffenen.
Dat vond ik een bijzonder onaangename eigenschap van mezelf toen ik me dat realiseerde. Dat wilde ik veranderen, maar hoe dan? Doodsbenauwd was ik om te gaan kijken waarom ik zo grenzeloos was en waarom ik mezelf niet kon geven wat ik miste.
Mijn grootste angst was om mijn eigen hooggevoeligheid aan te kijken, deze te erkennen en te gaan waarderen. Door te gaan voelen wat ik allemaal voelde kwam er in eerste instantie veel weggestopte pijn en diep verdriet naar boven over zaken waarvan ik dacht dat ik daar al lang klaar mee was. Deze gevoeligheid waar ik toegang toe kreeg gaf bij aanvang angst en paniek. Ik voelde me een periode daardoor erg kwetsbaar en moest op mijn werk en in mijn sociale leven stapjes terug doen. Ik raakte mijn stoere imago kwijt. Wat ik daarvoor terugkreeg was een heel bijzondere kwaliteit die ik al die jaren in de schaduw had gehouden: mijn intuïtieve begaafdheid.
Zo verbergt iedere diepe angst ook een persoonlijk geschenk. Wat is de jouwe?
Vervulling is tenslotte de laatste stap die je neemt in de cirkel die de reis van de heldin is. Je nieuwe zelf, je geschenk neem je mee de wereld in. Je leven kan er behoorlijk door veranderen. Met jouw verhaal en de manier waarop je leeft inspireer je vervolgens anderen om ook stappen te zetten in hun leven. Daar hoef je niets extra's voor te doen dan alleen maar jezelf te zijn.
Je vervult je werelddienst of zoals Griet Op de Beeck het zo mooi zegt: "Tussen al die helden in de boekenkast ga ik mijn eigen centimeters maar eens claimen."